Hè bah, alweer een film waarin iemand zijn eigen lichaam en gezondheid op het spel zet om een al overduidelijk feit te bewijzen: suiker is slecht voor je. Nou, dat dacht ik ook toen ik voor het eerst van ‘That Sugar Film’ hoorde. Maar dit keer is het anders; deze man eet alleen de hoeveelheid suiker en producten die volgens Australische normen binnen een gezond eetpatroon vallen. De resultaten? Shocking!
“THAT SUGAR FILM started as one man’s journey to discover the bitter truth about sugar. Damon Gameau embarked on a unique experiment to document the effects of a high sugar diet on a healthy body, consuming only foods that are commonly perceived, or promoted to be ‘healthy’.”
Aldus de website van That Sugar Film. Deze Damon, een gezonde, actieve jongeman en vader-to-be gaat enkele weken eten wat de gemiddelde Australiër aan suiker binnenkrijgt: 40 suikerklontjes per dag. En dat alleen door producten te eten die door de Australische overheid als gezond wordt bestempeld: vetarme yoghurt, mueslirepen, vruchtensappen, ontbijtgranen, enz. Kan nooit zo shocking zijn, zou je denken. Damon staat onder toezicht van een team medisch specialisten om ervoor te zorgen dat hij niet permanent zijn lichaam verpest met dit experiment.
Wat doet suiker met je?
Je merkt in de loop van het experiment heel goed hoe meer en meer afhankelijk Damon wordt van suiker. Zijn lichaam vertelt hem dat hij meer en meer suiker moet eten, en als hij dat heeft gedaan vertelt zijn lichaam dit hem weer na een zeer korte periode van kinderlijk stuiterbalgedrag. Hij wordt chagrijnig als hij te lang geen suiker eet, heeft een kort lontje en het volhouden van zijn pre-experiment sportactiviteiten wordt steeds moeilijker. Zijn buikvet neemt wekelijks zichtbaar toe, tot grote verbazing van zijn diëtiste. Niemand verwacht dat het zo snel bergafwaarts kan gaan met een gezond lichaam als je overschakelt op ‘gezonde’ voeding met wat meer suiker dan je gewend was.
Opvallend
Wat ik vooral goed vond aan deze film is dat onder andere wordt uitgelegd hoe het menselijk brein omgaat met suikers en hoe de bekende sugar rush tot stand komt. Daarnaast word ook duidelijk uitgelegd hoe een lichaam afhankelijk kan worden van suiker, zonder dit per se een verslaving te noemen. Ook nemen ze een kijkje in de suikerindustrie en wordt uitgelegd hoe grote fabrikanten, zoals Coca Cola, ervoor zorgen dat we hun producten steeds lekkerder gaan vinden. Hun welvaart hangt ervan af en deze grote fabrikanten doen er dan ook alles aan om hun producten aan de man te krijgen. Er wordt zelfs onderzoek gedaan naar het zogeheten Bliss Point. Wetenschappers, die voor deze grote fabrikanten werken, zijn constant op zoek naar de ultieme samenstelling van zout, suiker en vet, waardoor de hersenen bij het eten van deze producten het ultieme genotsgevoel ervaren (Munsterman, 2013). Het logische gevolg is dat wij dit product willen blijven gebruiken.
Australië vs. Nederland
Nou is dit experiment in Australië afgenomen, een land wat Amerika hard achterna gaat wat dieet betreft. Geloof me, ik heb er een half jaar gewoond en ik ben zeker niet met minder kilo’s naar huis gekomen… Op iedere hoek van de straat, zelfs in een buitenwijk, staat een verzameling van McDonalds, KFC, Wendy’s, en ga zo maar door. Om nog maar niet te beginnen over de hoeveelheid lokale pizzeria’s, Indonesische restaurants, ijssalons, en cafés met de meest uitgestrekte hoeveelheden taartjes en gebakjes in de vitrine. Dus, voor ons Nederlanders zal het allemaal wel meevallen, toch? Nou, ik kan je vertellen, wat Damon zegt in zijn film over wat er overblijft in het schap van de supermarkt als je alle producten met toegevoegde suikers weghaalt, het is ook hier bar weinig. Ik omzeil al een tijdje de met suiker verrijkte producten en mijn bezoekjes aan de supermarkt gaan simpelweg van de versafdeling naar het brood, naar het pasta/rijstschap en nog even langs het bio-schap, en dan heb ik het echt wel gehad. Maar, goed nieuws, ik heb dan ook alles in mijn karretje wat ik nodig heb om gezond en lekker te kunnen eten.
De resultaten
Je bent vast benieuwd naar de resultaten. Ik zal niet al teveel verklappen, want jullie willen natuurlijk de film dolgraag zelf nog kijken. Maar ik kan je mededelen, de medisch specialisten waren (en dit is een understatement) niet blij. Gelukkig was alle schade met een paar maanden gezond eten weer helemaal terug te draaien. Er is dus hoop.
Conclusie
Al met al echt een eyeopener. En met een flinke dosis humor is deze documentaire zeker geen taaie stof. Wat je eetpatroon nu ook is, ik denk dat deze film voor iedereen nuttige informatie biedt en handige tips geeft om je eetpatroon te verbeteren. Op de website kan je de film op dvd kopen, en de meeste filmhuizen draaien hem op dit moment in hun bioscoop. Bijvoorbeeld de Verkadefabriek in Den Bosch, waar ik hem ook gezien heb tijdens het Food&Film Festival. Op de website vind je trouwens nog veel meer nuttige informatie, bijvoorbeeld suikervrije recepten en een interessante blog geschreven door Damon zelf.
Meer weten?
Lees ook eens mijn blog over suiker en leer hoe je ervoor kan zorgen dat jijzelf (en je kids) wat minder suiker binnenkrijgen.
Bronnen
- Gameau, D. 2016. That Sugar Film.
- Munsterman, R. 2013. Hoe de voedingsindustrie ons in zijn greep heeft. Beschikbaar op: https://www.ftm.nl/artikelen/voedingsindustrie-greep-heeft.
Geef een antwoord